Langzaam broddelen

Het broddelen loopt niet zo snel als ik eigenlijk wel zou willen. Niet omdat de patroontjes zo moeilijk zijn, nee, mijn pols en hand werken niet zo mee. En eigenlijk mag ik niet meer breien. Dat legt te veel druk op het polsgewricht. Maar af en toe een paar naalden moet toch kunnen? Niet verder vertellen hoor, dat ik dat doe 🙂 Maar het is zo heerlijk ontspannen om bij de tv, met de beentjes omhoog, een paar naaldjes te doen.

Dus, zo langzaamaan is ook patroontje 11 afgekomen.

Leuk hè, die blokjes? Al met al ben ik nu met het derde bolletje bezig en zit er al zo’n anderhalve meter breiwerk aan de pennen. Normaal gesproken zou dat wel erg zwaar aanwegen maar dit is echt nog zo licht als een veertje.

Zo voorzichtig aan begint er ook een plan te rijpen met wat ik met de baan ga doen, nou ja, banen moeten het worden. Dat wordt wel iets van de lange adem, ben ik bang,  en afwachten of het lukt maar zolang het idee er maar is en de wil komen we al een eind. Nu eerst maar eens verder met patroontje 12 van Jookies Broddellap.

Advertenties