nu mag het :)

De aanloop naar een Regiodag is spannend. Helemaal als er weinig aanmeldingen zijn en iemand zich ook nog ziek meld. Jammer voor de zieke maar ook voor ons, want ja, natuurlijk was alles net in kannen en kruiken. Maar we zijn flexibel en lossen het weer op. En wie wil kan het overgebleven pakketje voor € 7.95 bij me komen  kopen en leg ik de bedoeling ook nog even uit.

Het is nog woensdag als mijn auto al vol staat met spullen voor de Regiodag. Er zit een mand vol cadeautjes bij en ik kan het Myrthe niet kwalijk nemen als zij ze alvast wil uitpakken. (zie voor de foto mijn FB pagina). Dan maar beter alvast in de auto. Ach dan kan de doos met spullen er ook wel vast in. Oh en de doos met kaarten ook. En voor je het weet staat de hele auto vol en moest er vanmorgen alleen nog maar het werkje ingezet worden.

Het is nog voor zessen als ik na de zoveelste hoestbui denk van bekijk het maar, ik ga douchen. In de slaapkamer voor de kleinkinderen is alles nog stil. Op mijn tenen loop ik naar de douche. Daar verwacht ik elk moment te horen dat Ryan wakker is. Maar nee, geen geluid nog uit de kinderkamer. Dan maar vast naar beneden en ontbijt maken en de spullen voor de rugtas van Ryan klaarmaken. Nog steeds geen kik van boven. De afwasmachine uitpakken is altijd meer lawaai dan je denkt, dat doe ik zo wel. Ha ha! Grapjas. Daar komt het natuurlijk niet meer van. Want om half acht is het jongetje wel net wakker en voor we aan de ontbijttafel zitten duurt even. Ook de versierde beschuiten zijn niet zomaar weggewerkt. Aankleden is dan ook eigenlijk teveel moeite. Maar het lukt me toch om om tien over acht richting school te rijden. Ryan op tijd in de klas af te leveren en ook nog te helpen met het opstarten van een spelletje. Even over half negen ben ik dan ook op locatie.  Goed gedaan.

Ik breng mijn spullen naar binnen, parkeer de auto en nog geen Hilda. Nou meldde de verkeersinfo een file bij Nulde dus het kan best dat ze in het startje daarvan staat. Maar nee, die stond geduldig bij de andere deur te wachten, samen met de mevrouw van de winkel. Het werd dus spullen uitpakken, tafels voor de winkel helpen neerzetten/inrichten, de PowerPoint klaarzetten en dan zijn de eerste dames al gearriveerd. Die krijgen gelijk een lekker bakje koffie of thee en zoeken een plaatsje. Om 10 uur is iedereen binnen die binnen moest zijn en kan de dag van start. Hilda doet het praatje van de mededelingen en start de PowerPoint om meer over het werkje van vandaag te vertellen.

We gaan werken n.a.v. het boek van Karen Combs, Celtic pieced illusions. Helaas lukt het niet om plaatjes erbij te plaatsen, die zet ik wel op Fb erbij. Carin heeft haar boek gescoord in een kringloopwinkel. En fijn voor ons. We mochten het even lenen. Carin ik heb er goed op gepast, want iedereen wilde het boek wel hebben, maar het ligt nu veilig hier op je te wachten. Goed! Dat even terzijde. Het boek houdt in dat je zelf je patroon gaat tekenen en inkleuren. We hebben zelf een voorbeeld gemaakt en ook mijn schrift met tekeningen ligt ter inzage. Een mevrouw vind het maar niets. Ze pakt haar eigen werkje op en zet een paar steekjes. Haar buurvrouw heeft de eerste blokjes uitgeknipt en is al druk aan het passen en meten. Mmmm, ziet er wel interessant uit. De buurvrouw aan de overkant heeft ook al wat leuks liggen. Ze legt wat aarzelend haar werk aan de kant en begint ook met haar papieren te knippen, schuiven en tot slot plakken. Wat is dit leuk. En sorry, we hebben er een nieuwe verslaving bij. Wat kun je hier leuke dingen mee maken. En dat met maar een paar blokken. Niet verder vertellen hoor, maar we hebben haar bijna buiten de deur moeten zetten zo druk was ze er mee bezig. Bijna hoor, ze ging vrijwillig (grapje).

We hebben met een gekke bek gezegd dat we er een Fb-pagina voor gaan maken. Want het is zo bijzonder dat je met maar een paar blokjes zoveel verschillende patronen ziet. Twee blokjes waren gelijk, in het begin, maar op het laatst was geen enkel patroon meer hetzelfde. Twee dames waren al vast begonnen een blok met rood/witte lapjes te maken. De winkel deed goede zaken omdat er ook al dames waren die stof voor dit project kochten. Vanmiddag hebben we ook al iets met roze tot blauwe stofjes gezien.

Bij de show and tell, vanmiddag, kwamen nog wat blokken van vorig jaar voorbij. LEUK!!! Ik hoop echt dat we van dit project ook het nodige terug gaan zien. Aan de enthousiaste reacties van vandaag moet dat wel gaan lukken.

En vast voor volgend jaar, dan is onze Regiodag op 4 oktober en, als alles goed gaat, krijgen we een fantastische vertelster. Een mevrouw die prachtig en boeiend kan vertellen over haar werk. Blijf ons volgen en zo heel af en toe proberen we en tipje van de sluier op te lichten. En nee, het is niet het verhaal van de opgeruimde werkkamer en ook niet Supergoof (hoe leuk we die ook vinden). Dus pak je agenda en vermeld bij  de vierde oktober 2019 alvast dat je die vrij moet houden. En euh…. je mag dit doorvertellen want we kunnen heel veel mensen kwijt voor de lezing.

Zo, en nu ga ik eens kijken waarom er geen foto’s bij mijn stukje willen staan. Pfff, waarom gaat alles zo lastig tegenwoordig. Ik zet ze wel op mijn Fb hoor. Zoek ze daar maar op 🙂

Tot gauw!